Rain [Thai]
เห็นฉันเห็นเห็นเธอยืนเดียวดายตรงกลางสายฝน
รู้สึกหนาวสั่นทุกอนูแม้ไม่สัมผัส
รอฉันไหวใช่ไหมเธอคนดี
อดทนรอไม่นานหรอก
เพราะฉันเจ็บตอนมองดูเธอหนาวเหน็บ
ความบังเอิญที่สายฝน
พาให้คนหนึ่งเข้ามา
ยืนข้างเธอในคืนที่หนาว
และฉันเองคงเลือนและลาง
เธอแค่ต้องการ
ใครสักคนที่ยอมเปียกด้วยกัน
เธอคงไม่รอ
คนมีร่มมันคงไม่สำคัญ
เธอไม่เห็นเลย
คนที่พยายามอยู่ใกล้ใกล้
และเธอไม่สนใจ
แค่มีเขากลางฝนพรำก็พอ
เห็นฉันเห็นเธอยิ้มหัวเราะกลางสายฝนกับใคร
ฉันยิ่งสั่นหนาวเหลือเกิน
เหมือนกำลังระเหยไป
ช้าฉันช้าเธอไม่รอแล้วใช่ไหม
จับมือใครสักคนหนึ่ง
ให้รู้สึกว่าเธอไม่เคยต้องเดียวดาย
ความบังเอิญที่สายฝน
ทำทุกสิ่งให้เปลี่ยนไป
ทำทุกสิ่งให้เปลี่ยนไป
และเธอมีใครในคืนที่เหงา
และเธอมีใครในคืนที่เหงา
เหมือนฉันเองจะเลือนและลาง
เธอแค่ต้องการ
ใครสักคนที่ยอมเปียกด้วยกัน
เธอคงไม่รอ
คนมีร่มมันคงไม่สำคัญ
เธอไม่เห็นเลย
คนที่พยายามอยู่ใกล้ใกล้
และเธอไม่สนใจ
แค่มีเขากลางฝนพรำก็พอ
ความบังเอิญที่สายฝน
พาให้คนหนึ่งเข้ามา
ยืนข้างเธอในคืนที่หนาว
และฉันเองคงเลือนและลางหาย
เธอแค่ต้องการ
ใครสักคนที่ยอมเปียกด้วยกัน
เธอคงไม่รอ
คนมีร่มมันคงไม่สำคัญ
เธอไม่เห็นเลยคนที่พยายามอยู่ใกล้ใกล้
และเธอไม่สนใจ
แค่มีเขากลางฝนพรำก็พอ
เธอแค่ต้องการ
ใครสักคนที่เปียกปอนด้วยกัน
เธอคงไม่รอ
คนมีร่มมันคงไม่สำคัญ
เธอไม่เห็นเลยคนที่พยายามอยู่ใกล้ใกล้
และเธอไม่สนใจ
แค่มีเขากลางฝนพรำก็พอ