Πάντα θα κλαις τις Κυριακές

Πάντα θα κλαισ τισ κυριακέσ
Οι τοίχοι σου θα λεσ δε σε χωράνε
Πάντα οι ίδιεσ αντοχέσ
Θα φτάνουν ωσ την άκρη και θα σπάνε

Πάντα θα χάνεισ συλλαβέσ
Τα λόγια σου ένασ παλιόσ καθρέφτησ
Θα σε ζαλίζουν οι φωνέσ
Δυο βήματα θα κάνεισ και θα πέφτεισ

Κι αν σκοτείνιασεσ
Κι άμα νομίζεισ όλα πια τα έχεισ χάσει
Έλα εγώ είμαι εδώ
Στ' ορκίζομαι κι αυτό πωσ θα περάσει

Πάλι το βράδυ δε θα βγεισ
Τα πόδια σου ξανά δε σε κρατάνε
Πάλι στην ίδια φυλακή
Τα μάτια σου τουσ τοίχουσ να μετράνε

Κι αν σκοτείνιασεσ
Κι άμα νομίζεισ όλα πιά τα έχεισ χάσει
Έλα εγώ είμαι εδώ
Στ' ορκίζομαι κι αυτό πωσ θα περάσει