ลาก่อนพิน็อคคิโอ

ผมก็แค่คนหลอกตัวเองไม่ได้หลอกใคร
แค่โกหกตัวเองคงไม่มีใครเดือดร้อน
เป็นแค่เพียงความคิดลึกลึก
เป็นความฝันอยู่ข้างใต้หมอน
เก่งแต่เล่นละครที่มัน
ตรงข้ามกันกับหัวใจ

ได้แต่หลอกตัวเองทุกครั้งที่ผมเจอคุณ
ว่าไม่เคยแอบชำเลืองมองคุณ
ไม่เคยสนใจ
นิทานว่าคนพูดไม่จริง
จมูกจะยิ่งยืดยาวใช่ไหม
ส่องกระจกดูตัวเองแล้วจะว่าไป
ไม่เหมือนตัวผมเลย

หลอกตัวเองจนเป็นนิสัย
หลอกหัวใจจนเหมือนมันไร้ความรู้สึก
ปากบอกว่าไม่คิดไม่เคยเลยสักนิด
ทั้งที่ลึกลึกมันไม่ใช่

มันเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น
คำโกหกกำลังกัดกินผมจากข้างใน
รักคุณหมดใจแล้ว
ยังกล้าพูดว่าผมไม่ได้คิดอะไร

คงต้องบอกความจริงเรื่องนี้ให้คุณได้ฟัง
ต้องพูดเรื่องจริงเพื่อล้างเวทมนตร์นี้ตาย
ไม่พูดยิ่งนานยิ่งขม
เพราะหัวใจผมจะกลายเป็นไม้
ไม่อยากโกหกตัวเองอีกต่อไป
จะสารภาพไปให้หมด

หลอกตัวเองจนเป็นนิสัย
หลอกหัวใจจนเหมือนมันไร้ความรู้สึก
ปากบอกว่าไม่คิดไม่เคยเลยสักนิด (ไม่ได้คิด สักนิด)
ทั้งที่ลึกลึกมันไม่ใช่

มันเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น (โกหกทั้งนั้น)
คำโกหกกำลังกัดกินผมจากข้างใน
รักคุณหมดใจแล้ว (หมดใจแล้ว)
รักคุณขนาดนี้ (ขนาดนี้)
แต่ไม่รู้ต้องทำอย่างไร

รักคุณหมดใจแล้ว
รักคุณขนาดนี้
คุณไม่รู้เลยใช่ไหม โอ้

ผมก็แค่คนหลอกตัวเองไม่ได้หลอกใคร