Souvenir

Wij hadden ons in Cairo al geruime tijd verveeld
Toen wij daar op een middag plots stuitten op een beeld
Het was een gruwelijk monster dat vroeger water spoog
Het beet zich in de hand vast van iedereen die loog

Ik riep dat is handig nu zullen wij eens zien
Of wij wel echt verliefd zijn of huichelen misschien
Ik stak dus mijn hand in de open muil en ik zei
Ik hou van Maria en Maria houdt van mij

Het laat me maar niet los

Ik kreeg een schok zat vast en ik keek haar verbijsterd aan
Ze zei nou je weet het en ze liet me ijskoud staan

Ik trok al snel de aandacht werd opvallend druk bezocht
Men is mij na gaan maken en mijn beeld wordt veel verkocht
Ik ben een souvenir een sieraad op de schouw
En misschien brengt een tourist mij weer terug bij jou

Het laat me niet meer los het laat me niet meer los