Powoli Robiło Się Jasno...
P.O.D.Z.A.M.C.Z.E
Poniedziałek już trzecia trzydzieści dwie
Blokowisko we mgle ślisko
Jakbym szedł po oblodzonym szkle
Wszystko wokół śpi kamiennym snem
Spokój cisza i tylko wiatr gwiżdże
Idę wzrok przykuwa każdy ślad zniszczeń
Krok po kroku dzisiaj jak na razie brak ciśnień
Czym zaskoczy dziś mnie znów ten świat myślę
Na żołądku od spodu wkurwia mnie uczucie głodu
Marzy mi się ciepły pokój a tu wszędzie cegły wokół
Rzędy równoległych bloków brak widoków
Zbliżam się do rogu bloku co to odgłos kroków
O tej porze kto to
Zwalniam kroku i powoli do przodu
Ukryty w mroku żywopłotu
Na plecach pierwsze krople potu
I chuj że wiszą sople z bloków
To jakiś obłęd nie wierzę
Kurwa problem znowu
Ruch półkrokiem rzut okiem
To jedni z tych co jutro puszczą dzisiejszy łup w obieg
Mogę przeczekać albo wybrać rzut w ogień
Ej nie jestem z tych co to sam sobie grób kopie
Skacze mi puls kucam cicho jak gepard
Brzdęk klucza fuck co za niefart
Zabójcza cisza każdy szmer jak huk petard
Mróz rozrywa płuca chuj jakoś przeczekam
Co jest stoję i zamarzam jak ta poręcz
Mimo to zimny pot na czole pierdolę
Wolę wyłączyć motorolę jeszcze ktoś mi puści bombę
I dramat stanie się horrorem zwykły zdrowy rozsądek
Zza winkla obcinka na kolosa
Przy aucie drugi w pinglach odpala papierosa
Wycieram katar z zimna kapie z nosa co za pech
Kurwa nie wiem na chuj łażę po nocach pomyślałem
Nagle błysk zapałek i słyszę coś słyszałem
Przeszedł kawałek obciął zegarek wyrzucił niedopałek
Usłyszałem niewyraźne jarek marek a może arek
Weź nie szalej słyszysz zostaw tą chałę
Dalej bierzemy tylko sprzęt renomowanych marek
Znów się skitrałem w zakamarek
Po chwili trzeci zamknął drzwi z tyłu na zamek
Światło latarek zgasło
Bez kominiarek odjechali ja zostałem
Powoli robiło się jasno