Και πάλι έκλαψα
Και πάλι βράδιασε μα πού να πάω
Τι πρέπει εγώ να κάνω να σ' απαρνηθώ
Τα νύχια μεσ στο σώμα μου βυθίζω
Να μη φωνάξω “θεέ μου πόσο σ' αγαπώ"
Και σέρνομαι μονάχη μεσ στουσ δρόμουσ
Δίχωσ παρόν στο χτεσ ξαναγυρνάω
Και βλέπω το φαρμάκι να το πίνω
Στο σώμα σου που με φιλιά κεντάω
Και πάλι έκλαψα μα πού να πάω
Για μένα όλα τελειώνουνε εδώ
Κι αν στη δική σου μαχαιριά εγώ πεθαίνω
Φωνάζω πάλι άκου “πόσο σ' αγαπώ"
Και σέρνομαι μονάχη μεσ στουσ δρόμουσ
Δίχωσ παρόν στο χτεσ ξαναγυρνάω
Και βλέπω το φαρμάκι να το πίνω
Στο σώμα σου που με φιλιά κεντάω