Σ’ ένα βουνό, στην ερημιά

Αχ σ’ ένα βουνό στην ερημιά
Θα πάω για να ζήσω αχ αχ
Τουσ πόνουσ και τισ πίκρεσ μου αχ
Μήπωσ και λησμονήσω αχ

Στο πιο απόμερο βουνό
Στην ερημιά θα πάω
Να κλαίω μόνοσ κι ορφανόσ
Και μόνοσ να πονάω

Τον κόσμο τονε μίσησα
Δε θέλω πια κανένα
Τον κόσμο τον αρνήθηκα
Και πιο πολύ εσένα

Θα έχω φίλουσ τα πουλιά
Και τα ψηλά ελάτια
Αφού μού κάναν την καρδιά
Οι άνθρωποι κομμάτια

Τον κόσμο τονε μίσησα
Δε θέλω πια κανένα
Τον κόσμο τον αρνήθηκα
Και πιο πολύ εσένα