Μια μυτιά απ' οξυγόνο

Μεσ' την ασχήμια του μυαλού σασ σαραβάλιασα
Μα δεν ανήκω στο δικό σασ το βασίλειο
Κι αφού μισό αιώνα γνώμη πια δεν άλλαξα
Κάντε πιο πέρα μη μου κρύβεται τον ήλιο

Μία γωνιά ελευθερία θέλω μόνο
Για να μυρίσω τη φωτιά όταν θα ανάβει
Να ξαπλώσω στη βροχή να ξεδιψάσω
Το μυαλό μου μεσ' το λούκι σασ πριν χάσω

Μια μυτιά απ' οξυγόνο να γουστάρω
Πόσο κάνουν λίγεσ τζούρεσ να τισ πάρω
Μία γωνιά ελευθερία ένα δέντρο
Κι όχι αυτή που θα με πάει στον άγιο πέτρο

Μέσα στην μούχλα του μυαλού σασ χρώμα άλλαξα
Αυτή η βρωμιά όχι πωσ έγινα δικόσ σασ
Μα εγώ δε θέλω τη δική σασ εξορία
Μη μου στερείτε την δική μου ελευθερία

Μια μυτιά απ' οξυγόνο να γουστάρω
Πόσο κάνουν λίγεσ τζούρεσ να τισ πάρω
Μία γωνιά ελευθερία ένα δέντρο
Κι όχι αυτή που θα με πάει στον άγιο πέτρο