Ρούχο Αδειανό

Ήρθα κι απόψε κι ασ ορκίστηκα χτεσ βράδυ
Η τελευταία πωσ θα ήταν η φορά
Είδα την κάφτρα του τσιγάρου σου να καίει
Και τη σκιά σου μεσ' στην άδεια αγορά

Πεσ μου στη γλώσσα σου πώσ λένε την αγάπη
Εγώ την ξέχασα και πια δεν τη μιλώ
Έμαθα μόνο να μετρώ σ' όλεσ τισ γλώσσεσ
Και το κορμί μου να 'ναι ρούχο αδειανό

Η νοσταλγία σου αργόσυρτο τραγούδι
Απ' το παράθυρο κοιτούσεσ τη βροχή
Γύρισεσ κι είπεσ: "πέρα στα δικά μου μέρη
Ο ήλιοσ καίει πάντα τέτοια εποχή"