Günahım
Elimden kaydın yetişemiyorum tutarım korkma bi düş gökten
Tek bırakma gökteki hayaller şehrin asfaltını öpmüşken
Başlarken ışığı görmüşler sona giden yoldan dönmüşler
Senin kalbin olsa kaç yazar içinden vicdanını sökmüşler
Ölüm önünde sardı belinden, üzülme bunlar gardı belirler
Evren kendine dargını dinler, peki neden tutmadı tanrım elimden?
Ağzın kapanır tam deli derken, insana benzeyen bakterilerden
Ağrıyan organı sök derilerden, ruhum bağırır yardım edin der!
Omzumdan yükü kaldıramazlar kışlarım kaybolur yazlarım asla
Tam çalacakken koptu bu sazlar acıların haritası melodime rastlar
Bedeninin ölümüne yas tutamazlar gözyaşlarının fazlası varsa
Uyurken sırtıma toprak atsalar emin ol senden fazla sıvazlar
Hayatıma gölgem ol ve güneş bir daha doğmasın
Benim tehlikem kelimelerimin boş bi silaha dolması
Yeni bi hayata başlayamazsın zaten sen en sondasın
Nabzım ol da kalbe söyle duygularımı yoklasın
Gülüşünle doğdum ama sona hızlı vardık
Denizlerim yandı ve birikti günahım
Kirpiklerim alamazken gözlerimden ahı
Kelimeler doldu ve boşaldı silahım
Yaşam yerim kesinleşsin derken ölüm sesindesin
Evrenimin bi resimdesin tablolarda esir misin
Dört bi yanın oksijenken gelen nefes kesilmesi
Rica etsem umutlarımdan eskir misin
Nafile bu düşlerin üstünü örtmeden bir gün daha ben bekleyemem
Koş kaç git lan benden hemen kara tahtama ismini eklemeden
Daha mutlu her boku siktir eden ama bendim hep her güne ilk bilenen
Yer eden dünleri silmeseler ben yeniden kalbime girme demem
Şansımdan bi yudum alsınlar ve yürüdüğüm yollara kussunlar
Saksımda çiçek solsun da suları yandığım günlere tutsunlar
Şahsıma yapılan saldırılar bunun sonraki akşama salgını var
Haneme kazınan sabıkalar beni senin hayatına tanrı kılar
Mimiklerim kördüğüm yetmedi mi güldüğüm
Alevlerde yaşarken ben kıvılcımı gördü mü
Senin içini sevdiğimden örtmezken üstünü
Adın içimde bir ceset ve her yeri örtülü
Gülüşünle doğdum ama sona hızlı vardık
Denizlerim yandı ve birikti günahım
Kirpiklerim alamazken gözlerimden ahı
Kelimeler doldu ve boşaldı silahım