Córka Rybaka
Gdy księżyc świecił na niebie do ciebie
Poczułem miłość co przyszła jak wiatr
Me serce było w gorącej potrzebie
Córką rybaka ty byłaś ja - góral z Tatr
Jelenie gdzieś nad jeziorem sennie ryczały
Ryby w jeziorze już poszły dawno spać
Rzekłaś wtedy do mnie: Mój Mały!
Cóż ci mogę w tę parną, mazurską noc dać
Córko rybaka, Mazura z Mazur
Popatrz, jaki na jeziorze wody glazur
Daj mi swe usta, weź mnie w ramiona
Niech się przekonam, ile słodyczy jest w słowie „Ilona”
Lato minęło, lecz uczucie ogniem płonie
Choć odległość dziś tak wielka dzieli nas
Ciągle czuję na mym ciele twoje dwie dłonie
W uszach moich szumi woda, szemrze las
Zakopane całe śniegiem zasypane
A ty piszesz: na jeziorach gruba kra
Przesyłasz całuski i dwie rybie łuski
Zima minie, lato złączy serca dwa
Córko rybaka, Mazura z Mazur
Popatrz, jaki na jeziorze wody glazur
Daj mi swe usta, weź mnie w ramiona
Niech się przekonam, ile słodyczy jest w słowie „Ilona”
Cha, cha, cha, dziękujemy