Napolitano

To był grudzień i lód
Kiedy stał się ten cud
W osobowym coupé
Drugiej klasy do B
Ziąb za oknem się snuł
Morzył snem turkot kół
Gdy daleki jak zew
Usłyszałem nagle śpiew

„Amore mio amore mio"
Głos wyraźny chociaż nie wiadomo skąd
„Amore mio amore mio"
Ktoś zaśpiewał kilka razy tak pod rząd

Wszystko się zmieniło tak
Jakby diabeł włożył frak
Jakby o północy kur
Uwerturę zapiał w dur
I nagle wpadłem na scenę
Między palmy pawie pióra złotą łódź
I chór zaśpiewał „Va bene"
Dookoła wielką fetą było czuć

Napolitano
Operowy śnie
Dolce i piano
Jeszcze raz ukołysz mnie

Finał bosko kończył się
Brałem właśnie górne C
Gdy za ramię ktoś mnie cap
Całkiem nie z tej arii drab
„È finita la commedia"
To nie było już belcanto chyba nie
A ma ma ma mamma mia
Il signore conductore PKP

Napolitano
Operowy śnie
Dolce i piano
Jeszcze raz ukołysz mnie

Napolitano
Operowy śnie
Dolce i piano
Jeszcze raz ukołysz mnie

Napolitano
Operowy śnie
Dolce i piano
Jeszcze raz ukołysz mnie

Napolitano
Operowy śnie
Dolce i piano
Jeszcze raz ukołysz mnie

Dolce i piano ukołysz mnie
Dolce i piano ukołysz mnie