Bu Nasıl Veda
Soğuk bi' gündü, içim üşüdü
Yollar kapadı sana gelişlerimi
Zor bi' gündü, yüreğim anladı
Zaman aldı bana dönüşlerini
Hiç oldu mu sana da?
Kesildin mi paramparça?
Acıdı mı canın, sustun mu?
Kalbin tuhaf bi' boşlukta
Yine de dimdik ayakta
Durdun ama yoruldun mu?
Hiç küstün mü dağa taşa?
Ne sordun ne konuştun mu?
Kapandın mı içine, duruldun mu?
Yıkıldı mı duvarların?
Savunmasız kaldın mı?
Korktun mu belki de ilk defa?
Bu nasıl elveda?
Bu nasıl bir veda?
Ne zaman vedalaştık?
Ne zaman sarıldık ki son defa?
Bu nasıl elveda?
Bu nasıl, bu nasıl bir veda?
Ne zaman vedalaştık?
Ne zaman sarıldık ki son defa?
Ağır bi' gündü, omuzlarım düştü
Bi' çocuk gibi kaldım ardında
Nereye böyle bensiz gidişin?
Böyle kararlı, böyle bir başına
Her şeyin bittiği yerde
Gözlerin gelir aklıma
Hüznüme konar bakışların
Her gün aynı çıkmazlarda
Ne eksilir ne azalır
Büyür sensiz kalışlarım
"Zaman ilaç olur", derler
En tarifsiz acıların
Ateş düştüğü yeri yakıyor
Yürek yolun sonunda
Sensiz, kendi başına
Ne yaparsa yapsın acıyor
Bu nasıl elveda?
Bu nasıl bir veda?
Ne zaman vedalaştık?
Ne zaman sarıldık ki son defa?
Bu nasıl elveda?
Bu nasıl, bu nasıl elveda?
Ne zaman vedalaştık?
Ne zaman sarıldık ki son defa?
Bu nasıl elveda?