Αθανασία

Τι ζητάσ αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
Δε μου δίνεισ σημασία κι η καρδιά μου πώσ βαστά
Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδεσ ποιητέσ
Κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούσ χάρισεσ ποτέσ

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
Μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά
Κάθε γενιά δική τησ θέλει να γενείσ
Ομορφονιά που δεν σε κέρδισε κανείσ

Τι ζητάσ αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
Ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά
Ήρθαν διψασμένοι κροίσοι ταπεινοί προσκυνητέσ
Κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τουσ πότισεσ ποτέσ

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
Μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
Κάθε γενιά δική τησ θέλει να γενείσ
Ομορφονιά που δεν σε κέρδισε κανείσ