Ο πωλητής ιδανικών στιγμών

Μονάχοσ μου γυρνώ τισ κυριακέσ
Σαν το σκυλί που ψάχνει να χορτάσει
Πουλώ πανάκριβεσ στιγμέσ ιδανικέσ
Ποιοσ θα ποιοσ θα τισ αγοράσει;
Πουλώ πανάκριβεσ στιγμέσ κι εσύ μου λεσ
Πωσ όλα τα 'χω πια ξεχάσει
Οι νύχτεσ είναι είναι κυριακέσ
Στην αγκαλιά τουσ πεθαίνω και σκοτώνω
Είναι κουρτίνεσ μαύρεσ υφαντέσ
Που μοναχόσ μου ράβω και ξηλώνω

Μονάχοσ χτίζω φυλακέσ
Μονάχοσ δραπετεύω
Και ζω τισ λίγεσ μου στιγμέσ τισ κυριακέσ
Που πληρωμή γυρεύω
Πουλώ πανάκριβεσ στιγμέσ ιδανικέσ
Μα ποιοσ θα μου τισ αγοράσει;