Ο έρως είναι αιμοβόρος

Η αγάπη μου μια απέραντη ομίχλη
Που μέσα τησ αισθάνομαι σοφόσ
Πωσ μ' έμπλεξεσ μεσ στο δικό σου δίχτυ
Και νιώθω σαν τετράκιλοσ ροφόσ

Μ' έφαγεσ κι ασ μην είμαι προμηθέασ
Ούτε κι εσύ ένα όρνιο μυθικό
Σου λέω απλά πωσ είμαι ο αντρέασ
Και δε γουστάρω τέλοσ τραγικό

Μέσα στο γκέτο τησ ζαλάδασ του ποτού μου
Νιώθω ωραία γίνεται χαμόσ
Σκέφτομαι είναι η φαντασία του μυαλού μου
Τησ σχέσησ μασ ο γόρδιοσ δεσμόσ

Κάτι ανδροφάγεσ σαν κι εσένα
Μου έχουν κάνει δράμα τη ζωή
Αυτό που θα σου πω δεν είναι