Szklana góra

Stąd nawet nie widać
Tak bardzo daleko
Stoi szklana góra
Za dziewiątą rzeką

Za dziewiątą rzeką
Za dziewiątym lasem
A gdy się tam znudzi
To wędruje czasem

Niech tylko zobaczy
Szybkę zbitą w oknie
Stanie na jej miejscu
I na deszczu moknie

Ach moknie na deszczu
Na słonku się pali
I nie może wcale
Powędrować dalej

A choć tak wysoka
Że sięga do nieba
Robi się malutka
Kiedy tego trzeba

Pamiętaj malutki
Nie bij szybek z procy
Bo by szklana góra
Przyjść musiała w nocy