รุ่นใหญ่

กี่สิบหนาวแล้วกี่สิบฝน
พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่
วันเลี่ยมทองของวัย
รุ่นหนุ่มรุ่นสาว
เรียกเรารุ่นใหญ่
แต่ไม่มีใครเข้าใจจริง

แก่ก็เหงายิ่งแก่ยิ่งเหงา
เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ใครให้ยืนซบอิง
เหมือนสุขหัวใจ
พร้อมไปทุกสิ่ง
แต่ความจริงนะโคตรเหงา

ได้แต่ยืน (ได้แต่ยืน)
มองพระจันทร์ (มองพระจันทร์)
ทุกคืนดึกดื่นไปยันเช้า
ยิ่งได้เห็น (ยิ่งได้เห็น)
ฟ้าที่ไร้ดาว (ฟ้าที่ไร้ดาว)
หัวใจเก่าเก่าก็ถอนใจ

อยากมีใครสักคนมาคอยแคร์ดูแลหัวใจชรา
รุ่นนี้คงเหลือเวลาไม่มากไม่มายเท่าใด
อยากมีใครสักคนมาเคลียคลอ
รอเติมเชื้อฟืนให้ไฟ
ให้โลกรู้ว่ารุ่นใหญ่ก็ใจเปลี่ยว

ผ่านชีวิตหนทางที่ยาวไกล
หัวใจมันอ่อนมันล้าเกิน
ให้เดินคนเดียวมันเหงาเกินไป

แก่ก็เหงายิ่งแก่ยิ่งเหงา
เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ใครให้ยืนซบอิง
เหมือนสุขหัวใจ
พร้อมไปทุกสิ่ง
แต่ความจริงนะโคตรเหงา

ได้แต่ยืน (ได้แต่ยืน)
มองพระจันทร์ (มองพระจันทร์)
ทุกคืนดึกดื่นไปยันเช้า
ยิ่งได้เห็น (ยิ่งได้เห็น)
ฟ้าที่ไร้ดาว (ฟ้าที่ไร้ดาว)
หัวใจเก่าเก่าก็ถอนใจ

อยากมีใครสักคนมาคอยแคร์ดูแลหัวใจชรา
รุ่นนี้คงเหลือเวลาไม่มากไม่มายเท่าใด
อยากมีใครสักคนมาเคลียคลอ
รอเติมเชื้อฟืนให้ไฟ
ให้โลกรู้ว่ารุ่นใหญ่ก็ใจเปลี่ยว

ผ่านชีวิตบนทางที่ยาวไกล
หัวใจมันอ่อนมันล้าเกิน
ให้เดินคนเดียวมันเหงาเกินไป
ใครจะรักรุ่นใหญ่
ใครจะสนคนแก่
ใครจะพร้อมจะเข้าใจ
ใครจะรักรุ่นใหญ่
พอจะมีบ้างไหม
อยากจะขอเอาหัวใจ

กี่สิบหนาวแล้วกี่สิบฝน (ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่)
พ้นมากี่ฤดู (ใครจะพร้อมจะเข้าใจ)
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ (ใครจะรักรุ่นใหญ่ พอจะมีบ้างไหม)
วันเลี่ยมทองของวัย (อยากจะขอเอาหัวใจ)

แก่ก็เหงายิ่งแก่ยิ่งเหงา (ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่)
เก๋าแต่กร่อยข้างใน (ใครจะพร้อมจะเข้าใจ)
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ (ใครจะรักรุ่นใหญ่ พอจะมีบ้างไหม)
ใครให้ยืนซบอิง (อยากจะขอเอาหัวใจ)

กี่สิบหนาวแล้วกี่สิบฝน (ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่)
พ้นมากี่ฤดู (ใครจะพร้อมจะเข้าใจ)
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ (ใครจะรักรุ่นใหญ่ พอจะมีบ้างไหม)
วันเลี่ยมทองของวัย (อยากจะขอเอาหัวใจ)

แก่ก็เหงายิ่งแก่ยิ่งเหงา (ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่)
เก๋าแต่กร่อยข้างใน (ใครจะพร้อมจะเข้าใจ)
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ (ใครจะรักรุ่นใหญ่ พอจะมีบ้างไหม)
ใครให้ยืนซบอิง (อยากจะขอเอาหัวใจ)