สาธุชน

ฟ้าที่ขาดดาวไม่อาจพราวรัศมีส่อง
ค่ำคืนไหนฟ้าเศร้าหมองคนหม่นหัวใจ
น้ำที่ขาดปลาไม่นำพาซึ่งชีวิตใหม่
โลกขาดรักและห่วงใยไร้ความหวัง

พื้นที่ขาดดินมีแต่หินมีแต่เม็ดทราย
เหล่าแมกไม้ไม่อาจยืนให้ดอกผล
โลกที่ขาดรักสามัคคีถึงคราวอับจน
ความวุ่นวายในฝูงชนคือแย่งชิง

มือจับกันไว้อย่าให้ใครมาคอยยุแหย่
สิ่งแน่แท้มิตรภาพจงยั่งยืน
ใจให้แก่กันหนักเบานิดเราเสียสละ
คือภาระแห่งพี่น้องในโลกนี้ สาธุชน

มือจับกันไว้อย่าให้ใครมาคอยยุแหย่
สิ่งแน่แท้มิตรภาพจงยั่งยืน
ใจให้แก่กันหนักเบานิดเราเสียสละ
คือภาระแห่งพี่น้องในโลกนี้

ฟ้าที่ขาดดาวไม่อาจพราวรัศมีส่อง
ค่ำคืนไหนฟ้าน่ามองคนหน้าใส
โลกมีแต่รักสามัคคีและความห่วงใย
มีศิลธรรมเหนี่ยวนำใจสาธุชน
ศิลธรรมเหนี่ยวนำใจสาธุชน
ศิลธรรมเหนี่ยวนำใจสาธุชน