เสียหมา

คนมีสิทธิ์ชั่วดี
เกิดมาชาตินี้เลือกเดินกันได้
แต่บางคนอับจนเหลือใจ
ดั่งเกิดมาใช้แต่กรรมแต่เวร (แต่กรรมแต่เวร)

หมาเป็นเพียงสุนัข
ที่บางคนรักเสียยิ่งกว่าลูก
กินอยู่ดี หลับนอนบนฟูก
ไม่เคยต้องผูก จนติดนิสัย

ชะตาชีวิตลิขิตผู้คน
ให้ต้องดิ้นรน ให้ต้องเป็นไป
ร่างกายบอบช้ำ ถูกเขาทำร้าย
เหมือนคนใกล้ตาย เหมือนคนพิกล

คนมีสิทธิ์รักหมา
แต่แปลกจริงหนาคนไม่รักคน
คำโบราณกล่าวมีเหตุผล
เปรียบหมาเป็นคน
เป็นคนเสียหมา

ชะตาชีวิตลิขิตผู้คน
ให้ต้องดิ้นรน ให้ต้องเป็นไป
ร่างกายบอบช้ำ ถูกเขาทำร้าย
เหมือนคนใกล้ตาย เหมือนคนพิกล

คนมีสิทธิ์รักหมา
แต่แปลกจริงหนาคนไม่รักคน
คำโบราณกล่าวมีเหตุผล
เปรียบหมาเป็นคน
เป็นคนเสียหมา

คำโบราณกล่าวมีเหตุผล
เปรียบหมาเป็นคน
เป็นคนเสียหมา