De Schuldvraag

Geweten
Had ik het maar geweten
Dan had ik het wel geweten
Dan zou ik alles vergeten
Kennis is macht, macht is schuld
Geheugen
Had ik het maar verloren
Dan was ik nu verloren
Werd ik steeds weer opnieuw geboren
Een zuigeling, een kind kent geen schuld
Geduld
Had ik het maar geduld
Dan had ik het wel geduld
De leugen met liefde verhuld
Niemand kan leven met schuld
Vergeven
Dat kan haast niemand vergeven
Iedereen is godvergeven
Gehecht aan de schuld in dit leven
Wij zijn verslaafd aan de schuld
Schuld hebben wij allemaal aan elkaar
Dus matsen, knipogen, sjoemelen maar
De een doet het zwart en de ander staat rood
Schuld van je geboorte, schuld tot dood
Vermogen
Had ik het maar vermogen
Wat zou ik dan niet vermogen
Ik kon al het onrecht gedogen
Had schijt aan de schepping en schuld
Gevangen
Had ik het maar gevangen
Dan zat ik nu niet gevangen
Naar vrijheid en rust te verlangen
Vier muren, vier tralies van schuld
Gevaren
Was ik maar anders gevaren
Maar ik was jong, ik zag geen gevaar en
Zit nu met mijn kont op de blaren
En wat doet er meer zeer dan schuld
Genieten
Kon ik het maar genieten
Dan was ik best te genieten
Nu kan ik het niet, ik zit vast aan dit lied en
Kom niet veel verder dan schuld
Schuld hebben wij allemaal aan elkaar
Dus vergeven we en vergeten we maar
De een gaat vreemd, de ander doet raar
Schuld, hoe komen we daar ooit mee klaar
Gebonden
Had ik me maar nooit gebonden
Aan handen en voeten gebonden
Geen kant kan ik op, dat is zonde
En zonde betekent uiteindelijk schuld
Verlegen
Was ik maar niet zo verlege