De untofredene Seemann
Dat kann ja nich ümmer so blieven
Bald hebbnwi dat Land wedder in Sicht
Söß Monat up See rüm to drieven
Dat is gottsverdammi nich licht
So seilt wi von Osten na Westen
Behannelt warrn wi uk nich fien
Dat Eten nich ümmervon'n besten
De Düvel much Seemann noch sien
De Käpten hett uk ganz vergeten
Dat he uk Matros enmal weer
De Mann hett ja garkeen Geweten
Dat is noch dat gröttste Malöör
Doch Lüüd, blievt vergnöögt, holt ju wacker
Bald kaamt wi uk wedder an Land
Denn geevt wi den nääswiesen Racker
To'n Afscheed noch enmal de Hand
Denn wüllt wi de Frieheit geneten
Un wüllt uns ganz fix amüseern
Un wüllt ganz vergnöögt un tofreden
De Hüer mit Freuden vertehrn
Is dat Geld dann endlich verjubelt
Un leer uk dat Portejuchhee
Denn gaht wi vergnöögt un beduselt
Up lange Fahrt weder na See