Saoil A Mhor Am Pos Thu
Aoil, a Mhor, am pos thu
Saoil am pos thu Fiullaigean
Saoil, a Mhor, am pos thu
Theireadh gu leor nach b-urra dhut!
“S beag a bha dhuill aig do mhathair
Gur ann a dh’Arnol chuirte tu
‘n deidh cho grin ‘s a bha thu
Air do shnathaid mhusailin
Bha duil gum bu cheannaiche mor e
Aig an robh stor neo-chmant’
Gu facas a phoc’ ann an ordugh
Falbh air toir nan luideagan
Ged a bha Fiullaigean spagach
Dheanadh e ceaird a h-uile fear
Chuireadh e craobh ann an garradh
Chuireadh e cal is curranan
Thog e taigh geal ann an Arnol
Anns an robh aird’neo-chumanta
Staidhrichean cama le sgathain
Chun an rium aird aig Fiullaigean
Nuair a thig luingeas na banrigh
Nall air an t-sail le gunnachan
Thig iad a steach a Loch Arnoil
Dh’fhaighneachd cait ‘eil Fiullaigean
Thainig litir a – nall as a Fhraing
Is teile a-nall a Ruisia
Paipearan feadh na Roinn Eorpa
Ag innse mu phosadh Fhiullaigean