Ταξίδι μου παράξενο

Ταξίδι μου παράξενο με τησ φυγήσ το τραίνο
Συρμόσ που όλο ακολουθώ μα πίσω πάντα μένω
Στοέσ τησ μνήμησ χάθηκαν κρυφτήκαν στο σκοτάδι
Την αγοράζεισ την ψυχή και την πουλάσ με χάδι

Από παλιά ένα στοίχημα
Του εαυτού μου πείσμα
Τησ αλλαγήσ μου ατύχημα
Και του ονείρου σχίσμα

Ξέρω που τραβάει η μέρα
Ξέρω η νύχτα που το πάει
Όλα τα καταλαβαίνω
Κι αυτό είναι που πονάει

Ταξίδι μου παράξενο μεσ στων ματιών τη ρότα
Κι αν τίποτα δεν άλλαξε δεν είναι σαν και πρώτα
Βαθιά σημάδια μέσα μου μου σφίγγουν τη γροθιά μου
Όλα με πνίγουν δίπλα μου μα τίποτα κοντά μου

Και μένω πάλι να κοιτώ
Τα μάτια μου στα μάτια
Κι έτσι από πείσμα να κρατώ
Τησ μνήμησ τα κομμάτια

Ξέρω που τραβάει η μέρα
Ξέρω η νύχτα που το πάει
Όλα τα καταλαβαίνω
Κι αυτό είναι που πονάει