Tinderelations

Salto mortale salto mortale
W efekcie jojo odskakuję demaskuję każdą atrapę
Salto mortale salto mortale
Tam nie ślepa ulica skoro wyjazd wciąż możliwy jest

Mówią nam ciągle że możemy więcej
Zasługujemy na ocean gwiazd tysiąc pięćset
Więc gramy w tą grę szukamy rad w kolejnej księdze
Jak to sięgnąć mając Księżyca tak krótkie ręce

Zwalniam tempo po cichu sami po kryjomu
Zwijamy się samotni w zimnych klatkach z betonu
Terapia uczy lubić powrót do pustego domu
Tam bólu rozczarowań wbija się jednostka gromu

Z cyfrowych tronów kciukami wybieramy komu
Pozwolimy się przymierzyć do naszego schronu
Od dorosłości wwózki doświadczeń pełnych złomu
Ciężko iść razem gdy porównań pręty haczą bez pardonu

Byłem plasteliną staję się kamieniem
Zegar się śmieje elastyczność jak glina twardnieje
Z blizny poparzeń chłodem sarkazmu wieje
Każdy by zdążyć gra na kilka frontów miłości turnieje

Salto mortale salto mortale
W efekcie jojo odskakuję demaskuję każdą atrapę
Salto mortale salto mortale
Tam nie ślepa ulica skoro wyjazd wciąż możliwy jest

Po co zapinamy pasy znamy koniec trasy
Znamy nas uciekamy od siebie do siebie bo siebie cały czas szukamy
Nie w sobie lecz w sobie nawzajem
I mami nas ten spokój
Lecz w oku cyklonu wiruje nasz mały świat
I chociaż przed nami jest jeden cel
To trajektoria naszych osobnych historii zmieniają kurs
I znów zostaje podnieść z ziemi się otrzepać
Zniemić się obiecać
Chociaż wiemy że to nie tak prosto spojrzeć prosto prawdzie w czarne ślepia
Niektórych łączy tylko Bóg i to z trudem
Jakby od początku chciał wystawić nas na próbę
I choć ciągle próbujemy trochę zwolnić
Chyba tylko koniec nas może przynieść nam tu koniec wojny

I cały czas nie wiemy czemu nie umiemy przejść przez to
Ściany między nami sami zdołaliśmy wznieść większość
I czekają na nas gdy pędzimy mijając się przeszłość
Powoli powoli powoli niesie nam śmierć prędkość