Άργησες πολύ

Το ‘ξερα πάντα πωσ θα ‘ρθεισ
Ίσωσ αργά ίσωσ νωρίσ
Κι έλεγα μια ζωή πωσ θα σε περιμένω
Κι ήρθεσ σαν να ‘πιασε η ευχή
Για μια καινούργια εποχή
Κι είχεσ το βλέμμα καθαρό κι ερωτευμένο

Άργησεσ πολύ να ανθίσεισ
Έρωτα που σ' έψαχνα καιρό
Μεσ στα όχι των αγγέλων
Και τα ναι των αρχαγγέλων
Ρόδο τησ αγάπησ πορφυρό

Το ‘ξερα θα ‘φτανεσ χαρά
Δεσ πώσ ανοίγω τα φτερά
Από τη μοναξιά μου να λιποτακτήσω
Κι ήρθεσ απόψε σαν γιορτή
Είχα την πόρτα μου ανοιχτή
Έτοιμοσ πάντα από καιρό να σ' αγαπήσω.