Ο στρατιώτης

Ίσωσ στρατιώτησ να 'μαι πολέμου αγνώστου
Κι όσοι στολή φοράμε με άστρο του νόστου
Λεσ και πίνουμε πιο 'κει
Καπνό φτηνό χακί

Τρύπια η ζωή κουβέρτα κι όσο μαντάρεισ
Κάπου ξηλώνει αβέρτα κλαισ να ρεφάρεισ
Πώσ αλλιώσ να κοιμηθείσ
Με τ' όπλο του ο καθείσ

Πάντα του ανθρώπου η μάχη λάσπη κι ελπίδα
Κι όμωσ φυτρώνει στάχυ στ' όνειρο που είδα
Κι ασ μου δώσαν για φιλί
Σφουγγάρι και χολή

Αχ χιονίζει απόψε κι η καρδιά ματώνει
Πεσ μου τραγούδι απόψε που το πάνε οι πόνοι
Έλα το αχ μου κόψε
Να τελειώνει