Στο Φαρ ουέστ της Ομονοίας

Εδώ στο φαρ ουέστ τησ ομονοίασ
Δεν φτάνει το στρατί τησ ιστορίασ
Τα χρόνια κρύβουν χάσματα
Και οι ζωέσ χαλάσματα
Εδώ στο τέλοσ κάθε εφηβείασ

Σαν γυάλινοσ δρομέασ μεσ τα πλήθη
Ακίνητοσ κοιτάσ τισ εποχέσ
Κι η χώρα αυτή βουλιάζει μεσ τη λήθη
Γυμνή από ευθύνεσ κι ενοχέσ

Εδώ στο φαρ ουέστ τησ ομονοίασ
Μην ψάχνεισ το στρατί τησ σωτηρίασ
Άλλοι κινούν τα νήματα
Κι εσύ μετράσ τα βήματα
Εδώ στην πύλη πια τησ αμαρτίασ