Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Τησ δικαιοσύνησ ήλιε νοητέ
Και μυρσίνη συ δοξαστική
Μη παρακαλώ σασ μη
Λησμονάτε τη χώρα μου

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
Στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
Και τα σπίτια πιο λευκά
Στου γλαυκού το γειτόνεμα

Τησ ασίασ αν αγγίζει από τη μια
Τησ ευρώπησ λίγο αν ακουμπά
Στον αιθέρα στέκει να
Και στη θάλασσα μόνη τησ

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
Τα γυρίζω πίσω άπ' τον καιρό
Τουσ παλιούσ μου φίλουσ καλώ
Με φοβέρεσ και μ' αίματα

Μα' χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί
Κι οι φοβέρεσ αχ λατομηθεί
Και στον έναν ο άλλοσ
Μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι