Tsamikos
Στα κακοτράχαλα τα βουνά
Με το σουράβλι και το ζουρνά
Πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
Χορεύουν τώρα τρεισ αντρειωμένοι
Ο νικηφόροσ κι ο διγενήσ
Κι ο γιοσ τησ άννασ τησ κομνηνήσ
Δική τουσ είναι μια φλούδα γησ
Μα εσύ χριστέ μου τουσ ευλογείσ
Για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
Απ' το τσακάλι και την αρκούδα
Δεσ πώσ χορεύει ο νικηταράσ
Κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράσ
Από την ήπειρο στο μοριά
Κι απ' το σκοτάδι στη λευτεριά
Το πανηγύρι κρατάει χρόνια
Στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια
Κριτήσ κι αφέντησ είν' ο θεόσ
Και δραγουμάνοσ του ο λαόσ