Υπνοβάτης

Μεσάνυχτα το ρόλο σου προβάρεισ στον καθρέπτη
Σε έργο δίχωσ όνομα και δίχωσ σκηνοθέτη
Χαράματα υπνοβατείσ στουσ δρόμουσ τησ αθήνασ
Ξέμπαρκοσ που κοιμήθηκε στο στήθοσ μιασ σειρήνασ

Άσε τισ κάργιεσ να ρωτάνε τι ζητάσ
Παιδί του ανέμου και τησ μοναξιάσ
Στο κύμα χόρεψε και άδραξε το φωσ
Όλα μια χίμαιρα και όλα ένασ θεόσ

Η μνήμη ταξιθέτρια στο θέατρο τησ αμάχησ
Μ' ένα φακό στα σκοτεινά σέρνει τα βήματά τησ
Ποιοσ ξέρει αν θ' ανταμώσουμε στην έξοδο ονείρου
Με τον ανθό του μηδενόσ και το κρασί του απείρου