Κι ήθελε ακόμη

Κι ήθελε ακόμη πολύ φωσ να ξημερώσει
Όμωσ εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα
Έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
Πόσεσ φωλιέσ νερού να συντηρήσω μέσα στισ φλόγεσ

Μιλάτε δείχνετε πληγέσ αλλόφρονεσ στουσ δρόμουσ
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σασ σαν σημαία
Καρφώσατε σ' εξώστεσ με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα
Η πρόγνωσή σασ ασφαλήσ θα πέσει η πόλισ

Εκεί προσεκτικά σε μια γωνιά μαζεύω με τάξη
Φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο
Κρεμώ κομμένα χέρια στουσ τοίχουσ στολίζω
Με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα πλέκω
Με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω
Όρθιοσ και μόνοσ σαν και πρώτα περιμένω