Klise Ta Matia Kai Thimisou

Κλεισε τα ματια και προχώρα
Σαν τη στερνή ή την πρωτη ωρα
Σαν δρόμο που καλά τον ξέρεις
Μέσα βαθια σου κι υποφερεις

Που χες παιδί γυμνά τα πόδια
Που ήταν παιχνίδια τα εμπόδια
Στο μονοπάτι το κρυμμένο
Σ εκεινο το παραμυθενιο

Που χε ενα ξεφωτο λιβαδι
Κι ειχε δυο δεντρα για σημαδι
Και το νιωθες σαν ναι αυλη σου
Κλεισε τα ματια και θυμησου

Σ επιανε τότε ανατριχίλα
Μοιαζαν σκιες πισω απ τα φυλλα
Και ψιθυροι που σου μιλουσαν
Ολα ζωντανευαν και ζουσαν

Παρεα ο φοβος κι η λαχτάρα
Μοιαζει ευχη μα και καταρα
Μα δες το φως σκιες σαν φτιαχνει
Παιδι ειναι που για φιλο ψαχνει

Ξεχασαμε το μυστικό μας
Στο παιδικό κρυσφηγετο μας
Γι αυτο κρυφα το λεω στ αυτι σου
Κλεισε τα ματια και θυμησου