คึดฮอดคนไกล
SIVAPOL PETTHONG
เบิ่งตะเว็นแดง
ยามมื้อแลงแล้วคึดฮอดบ้าน
กลับมาจากทำงาน
นั่งฝันส่งใจไปหา
ความจนขับไล่
ตัดใจหนีไกลบ้านมา
จากพ่อแม่ชรา
อยู่เมืองฟ้าสู้งาน
อยู่เพียงลำพัง
ทุกก้าวย่างเหงาแทบร้องไห้
ตะเว็นใกล้ เลือนหาย
ยิ่งทำให้ทรมาน
ความหลังคอยเตือน
บ่เลือนแม้สิเนิ่นนาน
อยากกลับไปร่วมฝัน
นับวันคอยถ้าด้วยใจ
ป่านนี้พ่อกับพี่คงกลับจากนา
แม่คงเตรียมข้าวปลา
ต้มแกงคอยถ้าเอาไว้
ส่วนคนที่ฮัก
อยากรู้นักว่ามีเรื่องใด
ส่งจดหมายให้ไป
จึงบ่ได้ตอบมา
หากมีกำลัง ยังเฝ้าหวัง
แม้สิเนิ่นนาน
เก็บเงินได้ดังฝัน
สักวันสิได้ไปหา
ถึงตัวอยู่ไกล
แต่ใจทิ้งไว้บ้านนา
เบิ่งตะเว็นบนฟ้า
คึดฮอดแต่หน้าคนไกล
หากมีกำลัง ยังเฝ้าหวัง
แม้สิเนิ่นนาน
เก็บเงินได้ดังฝัน
สักวันสิได้ไปหา
ถึงตัวอยู่ไกล
แต่ใจทิ้งไว้บ้านนา
เบิ่งตะเว็นบนฟ้า
คึดฮอดแต่หน้าคนไกล