เสียงแคนเสียงคลื่น

ตังเกแรมรอนนอนบนลำเรือ
น้ำเค็มเหมือนเกลือ
อาบเหงื่อแทนน้ำประปา
จากบ้านมาไกล
รอบกายคือน้ำกับฟ้า
มีแคนที่พ่อให้มา
เป็นเพื่อนชีวายามเหงา

อวนยาวคาวปลาพบพาทุกวัน
คลื่นลมโหมนาน
หวาดหวั่นใจนั้น เหน็บหนาว
ต้องยอมจำนน
เพราะจนถึงทนปวดร้าว
ฝันเห็นบ้านเรือนเคยเนาว์
คิดถึงบ้านเฮาเคยนอน

หยิบ แคนเป่าเล่าความคิดถึง
ฝากคำรำพึง
ผ่านเกลียว คลื่นไปเว้าวอน
แคนพลิ้วเพลงว่า
หนุ่มนาผู้พเนจร
อยากหวนไปเนาว์เฮือนนอน
เป่าแคนออดอ้อนครวญหา

ตังเกแรมรอนนอนกลางทะเล
คลื่นซัดเรือเซ
ดั่งเปลขาดสายสั่งลา
เป่าแคนลำเค็ญ
ไหว้บน เทพน้ำกับฟ้า
ขอกายรอดคืนกลับนา
ขอปลาแลกเงินกลับเฮือน

ตังเกแรมรอนนอนกลางทะเล
คลื่นซัดเรือเซ
ดั่งเปลขาดสายสั่งลา
เป่าแคนลำเค็ญ
ไหว้บน เทพน้ำกับฟ้า
ขอกายรอดคืนกลับนา
ขอปลาแลกเงินกลับเฮือน