อยากเด็ดดอกฟ้า

มองแค่รองเท้าก็รู้ว่าเราต่างกัน
เหตุใดสวรรค์จึงดลพี่มาพบเธอ
หนุ่มพเนจรกับลูกสาวคนรวยเลิศเลอ
คิดอยู่เสมอว่าเธอนั้นคือดอกฟ้า

สุดห้ามใจภักดิ์มอบรักทุกวันเฝ้ามอง
ติดตามสนองหมายปองรอน้องเมตตา
อดทนทำงานเพื่อฝันเป็นจริงขึ้นมา
อยากเด็ดดอกฟ้าลงมาแนบใจชาวดิน

เหงื่อรินกี่หยดตามกฎสวรรค์
บันไดกี่ขั้นสูงชันพี่ก็จะปีน
ฟ้าสูงกี่ชั้นฝ่าฟันด้วยใจถวิล
ถึงต่ำติดดินจะปีนขึ้นไปไขว่คว้า

มองแค่รองเท้าก็รู้ว่าเราห่างไกล
แต่นานแค่ไหนขอใจรักมั่นศรัทธา
หนุ่มคนแรมรอนคนนี้ไม่มีอ่อนล้า
จะยื่นมือคว้าขอเพียงดอกฟ้าปรานี

มองแค่รองเท้าก็รู้ว่าเราห่างไกล
แต่นานแค่ไหนขอใจรักมั่นศรัทธา
หนุ่มคนแรมรอนคนนี้ไม่มีอ่อนล้า
จะยื่นมือคว้าขอเพียงดอกฟ้าปรานี

จะยื่นมือคว้าขอเพียงดอกฟ้าปรานี