Γιαγιάκα

Στη συμφορά του εικοσιδυό
Πρόσφυγασ η γιαγιά μου
Από την πάνορμο έφτασε
Στη χώρα του αλεξάνδρου

Τη νύχτα στουσ καταυλισμούσ
Φέγγανε τα καντήλια
Στα στρώματα οικογένειεσ
Τσαμπιά από σταφύλια

Γλυκιά πατρίδα, σπιτικό
Μια ιστορική αρλούμπα
Σε εικονοστάσι τα ‘κλεισε
Καημένη κάτω τούμπα

Θα πληρωθεί άραγε ποτέ
Και από ποιον γιαγιάκα
Η θλίψη που σε γιαλαντζή
Τύλιγεσ ντολμαδάκια