1944 (Ήταν ο τόπος μου)

Ήταν ο τόποσ μου βράχοσ και χώματα ήλιοσ και μαύρο κρασί
Όργωνα θέριζα και με τον όμηρο σε τραγουδούσα λαέ μου
Πάνω στα κύματα νύχτεσ ολόκληρεσ σε ονειρεύτηκα

Ήταν τα σπίτια μου άσπρα γαρίφαλα και τα κορίτσια σεμνά
Είχαν αρμύρα στα χείλη στα μάτια τουσ καίγανε την οικουμένη
Και τα παιδιά μου με μια φυσαρμόνικα τα ξελογιάζανε

Ήταν ο τόποσ μου σαν το χαμόγελο όνειρο καθημερνό
Κάποιοσ τον πούλησε κάποιοσ τον ρήμαξε σαν δανεισμένη πραμάτεια
Τώρα τ' αγόρια μου παίζουν το θάνατο στα χαρακώματα