Μπαλάντα των παροιμιών

Όσο πάει στη βρύση τόσο πιο νωρίσ σπάει το λαγήνι
Τόσο η γίδα κακοπέφτει όσο πιο βαθιά σκαλίζει
Όσο σίδερο πυρώσεισ τόσο κόκκινο θα γίνει
Όσο πιο πολύ χτυπάσ το τόσο πιο πολύ λυγίζει
Όσο πιο μίζεροσ είσαι τόσο ο κόσμοσ σε μανίζει
Όσο πιο πολύ αλαργεύεισ τόσο κι οι άλλοι σε ξεχνούνε
Όσο ένασ εχτιμιέται τόσο και μονάχ' αξίζει
Όσο κράζεισ τισ γιορτάδεσ τόσο πιο νωρίσ θα ‘ρθούνε

Όση αξία σου δίνει η φήμη η αξία σου δε στη δίνει
Όποιοσ όλο λέει και λέει να ξελέει γλήγορα αρχίζει
Όσο πιο εύκολα ένασ τάζει τόσο πιο δύσκολα δίνει
Όπου κάτι όλο γυρεύει δε θ' αργήσει να τ' ορίζει
Τόσο πεθυμάμε κάτι όσο πιο ακριβά κοστίζει
Όσοι επίμονα το θέλουν στο φινάλε τ' αποχτούνε
Όσο πιο πολύ κοινό είναι τόσο και πιο λίγο αξίζει
Όσο κράζεισ τισ γιορτάδεσ τόσο πιο νωρίσ θα ‘ρθούνε

Το σκυλί του όποιοσ πονάει πεινασμένο δεν τ' αφήνει
Όσο το φυλάσ το φρούτο τόσο πιο πολύ σαπίζει
Τρώει σιγά σιγά τη γούρνα το νερό που η βρύση χύνει
Χάνει όποιοσ πολυψειρίζει τ' ότι η μοίρα του χαρίζει
Δυο λαγούσ όποιοσ ξετρέχει και τουσ δυο τουσ αστοχίζει
Όσοι βιάζονται και τρέχουν στα κοτρόνια σκουντουφλούνε
Όσο λεσ το ίδιο τραγούδι τόσο ο κόσμοσ το μπουχτίζει
Όσο κράζεισ τισ γιορτάδεσ τόσο πιο νωρίσ θα ‘ρθούνε

Όσο πιότερο αναμπαίζεισ τόσο και το γέλιο σβήνει
Όσο η χούφτα σου σκορπίζει τόσο η γούνα σου ξεφτίζει
Όποιοσ λέει πάντα του αλήθεια ζόρκοσ γλήγορα θα μείνει
Όσο δέρνεται ο αέρασ τόσο στο χιονιά γυρίζει
Όποιοσ το θεό λατρεύει σ' εκκλησιέσ ξεροσταλίζει
Τόσα χάρισεσ που τώρα δανικά θα σου χρειαστούνε
Απ' τα δέκα που σου τάζουν το 'να πόχεισ κάλλιο αξίζει
Όσο κράζεισ τισ γιορτάδεσ τόσο πιο νωρίσ θα ‘ρθούνε

Πρίγκιπα του βουρλισμένου το μυαλό στο τέλοσ πήζει
Όσο τονε δέρνουν τόσο οι τρέλεσ του τον παρατούνε
Όσο φρονιμεύει τόσο όσο ξύλο έφαγε αξίζει
Όσο κράζεισ τισ γιορτάδεσ τόσο πιο νωρίσ θα ‘ρθούνε