ผ่าน

วันที่รอ
วันที่คอย
คนที่เดินผ่าน
คงไม่มองผ่าน
คนที่รอ
เปลี่ยนคนที่คอย
กับใจที่ยังว่างเปล่า
มันช่างหนาวสั่น

ลอยคอกลางทะเลทราย
แดดร้อนร้อนหัวใจมันหลอมละลาย แห้งผาก
เจอกับเธอนางฟ้าในนิยาย
เสกลำธารให้ความชุ่มฉ่ำ เย็นซ่า

อยากบอกเธอเหลือเกิน
อย่าด่วนเลือนหายไป
โปรดมอง
มาที่ฉันหน่อย

วันที่รอ
วันที่คอย
คนที่เดินผ่าน
คงไม่มองผ่าน
คนที่รอ
เปลี่ยนคนที่คอย
ให้เธอได้เดินเข้ามา
ในคืนที่หนาวสั่น

รอคอยนานเหลือเกิน
ปล่อยให้เธอยิ่งเดินออกไป
ไกลห่าง
อยากให้เธอเคียงข้างไปด้วยกัน
สู่ดินแดนสวรรค์ที่ฝันว่าเรา
เคียงคู่

อยากบอกเธอเหลือเกิน
โปรดอย่าเลือนหายไป
โอเธอ
มองที่ฉันหน่อย

เปรียบเธอคือนางฟ้า
เสกให้เกิดฝนโปรยปราย
เธอคือแสงสว่าง
จงส่องให้รักนิรันดร์

ขึ้นมารักกันใหม่
ช่วยมารักกันบ่อย
หันมาทักกันหน่อย
ทำอย่างคนไม่เคย
หันมาหน่อยฝันบ่อยบ่อยมันพร่ำเพ้อ

วันที่รอ
วันที่คอย
คนที่เดินผ่าน
เธอไม่มองผ่าน
กับคนที่รอ
อย่างคนที่คอย
กับใจที่ยังว่างเปล่า
มันช่างหนาวสั่น

คนที่รอ (คนที่รอ)
กับวันที่คอย (กับวันที่คอย)
แต่เธอนั้นเดินผ่าน (แต่เธอนั้นเดินผ่าน)
และคงไม่มองข้าม (และคงไม่มองข้าม)

และคนที่รอ (และคนที่รอ)
อย่างคนที่คอย (อย่างคนที่คอย)
ให้เธอได้เดินเข้ามา (ให้เธอได้เดินเข้ามา)
ในคืนที่หนาวสั่น