Ντόμινο
SOKRATIS MALAMAS, EYAGGELOS LIAROS
Σε λάθοσ πλοίο επιβάτησ
Και στην κουκέτα τ' όνομά τησ
Μασάει χρυσάνθεμα και δυόσμο
Και βλέπει ανάποδα τον κόσμο
Μεθάει σε βρώμικα λιμάνια
Με λιποτάκτεσ και χαρμάνια
Σε θαλασσόπετρεσ πλαγιάζει
Και με τ' αστέρια κουβεντιάζει
Κι η μάνα του στισ ρεματιέσ
Ανάβει στα νερά φωτιέσ
Μέσα στησ τρέλασ του τη φιέστα
Απ' τη ζωή ζητάει τα ρέστα
Πέφτουνε ντόμινο τα πλάνα
Τον βρίσκει η νύχτα σε μια αλάνα
Έξω απ' το σώμα του πετάει
Και στουσ αιθέρεσ περπατάει
Στο λίβα τησ και στο βαρδάρη
Στον ήλιο τησ και στο φεγγάρι
Κι η μάνα του στισ ρεματιέσ
Ανάβει στα νερά φωτιέσ