To Nisi Ton Peiraton

Κάθε μέρα που περνά
Η ζωή μασ προσπερνά
Ήλιοσ κόκκινοσ στη γρίλια
Δε μασ έκατσε η μπίλια

Κάτι φίλοι στη γωνία
Άνοιξαν γι' αλλού πανιά
Σαν κουρσάροι μπαρμπερίνοι
Δίχωσ γάντζο και ασήμι

Όποιοσ έκρυψε βαθιά του
Το πιο όμορφο όνειρό του
Τον δροσίζει η σκιά του
Και κρατιέται απ' το χορό του

Στο νησί των πειρατών
Θ' ανταμώσουμε λοιπόν
Ίδιοι αθώοι κι ίδιοι φταίχτεσ
Σαν αντικρυστοί καθρέφτεσ

Στό 'να χέρι μου η τεκίλα
Στ' άλλο κάρβουνα αναμμένα
Κι αν σου πουν πωσ μ' είδαν τύφλα
Πεσ τουσ τό 'κανα για σένα