Voluspá
Hljóðs bið ek allar
helgar kindir
meiri ok minni
mögu Heimdallar
viltu at ek, Valföðr
vel fyr telja
forn spjöll fira
þau er fremst of man
Ár var alda
þat er ekki var
var-a sandr né sær
né svalar unnir
jörð fannsk æva
né upphiminn
gap var ginnunga
en gras hvergi
Sól tér sortna
sígr fold í mar
hverfa af himni
heiðar stjörnur
geisar eimi
ok aldrnari
leikr hár hiti
við himin sjalfan
Bræðr munu berjask
ok at bönum verðask
munu systrungar
sifjum spilla
Skelfr Yggdrasils
askr standandi
ymr it aldna tré
en jötunn losnar
Geyr nú Garmr mjök
fyr Gnipahelli
festr mun slitna
en freki renna
fjölð veit ek fræða
fram sé ek lengra
um ragna rök
römm sigtíva
Sér hon upp koma
öðru sinni
jörð ór ægi
iðjagræna
falla forsar
flýgr örn yfir
sá er á fjalli
fiska veiðir
Sal sér hon standa
sólu fegra
gulli þakðan
á Gimléi
þar skulu dyggvar
dróttir byggja
ok um aldrdaga
ynðis njóta