Gün Gelecek

ışık vurur suratıma
bir yandansa keder
eve ekmek getir tabii
çocukluğun bedel

henüz yaşım on iki
ve ilk iş yerim pideci
5 lirayla günü bitir
evimize dönelim

yaş olmuştu on dört
iş yerine dön hemen
bu sefer kafe de
çürüyor bedenim yeniden

tam 2 yıl geçti
çektim her bi boku
sabahın dokuzu ve
gece benim bak oğlum

yaş olmuştu on altı
yazdım sadece romanı
ilk aşkım nasıl unuturum
o güzel suratı

yine gelir aklıma
döndürür bu devranı
hadi çıkalım buradan
esenlerde tur atıp

ailem de sağolsun
aydınlığa beraber
ne kadar hapis varsa
firariyim yine ben

gün gelecek
çıkıcam buraladan

gün gelecek
çıkacaz buralardan
çıkıcaz buralardan
off
geçmişe iki kelam edicez
ne kadar vursanda ayaktayım yine ben

ayaktayım yine ben
başlayamam yeniden
ruhum bulanık
derdimi anlatıyor ritimler

gökyüzünün boşluğund a
süzülüyor isimle r
sırtımdaki çizikler
çocukluktan beriler

benim derdim senle değil
gençliğim baharında
engel olan kim varsa
yakın gidin hepsini

semtimdeki gençler
unutuyor geçmişi
2 kova 1 bong
siliyorlar her şeyi

kimselerle sorunlarım yok
sınıflar çatışma varoşlar hayatlar
yine bok
sitemlerim ulaşıyor yerine
kimseyi de koyamadın koyamadım yerine

unutamam dostlarımı
her birinin yükü bende
ya beraber gidicez
ya beraber gidicez

sözüm olsun hepinize
çıkıcaz buralardan