Ανάβω μια φωτιά
SOKRATIS MALAMAS
Aνάβω μια φωτιά στο νου
Ρωτώ και τυραννιέμαι
Για το παλιό μασ όνειρο
Κλαίω κι αναρωτιέμαι
Που πήγαν τα λιμάνια
Οι αγκαλιέσ τα ξημερώματα
Γινήκαν όλα στάχτη κι αφορμέσ
Πικρά καμώματα
Xρωστάω όσα δεν έζησα
Μα κι όσα έχω ζήσει
Μεσ στην καρδιά μου ανατολή
Και στο μυαλό μου η δύση
Tα λόγια τα μισόλογα
Τα ρούχα τα κλεμένα
Είναι το ψέμα που μισώ
Γιατί θυμάμαι εσένα
Tα λυπημένα βλέματα
Δεν είν' του κόσμου ψέμματα
Μα τησ ψυχήσ η ανατολή
Και τησ ζωήσ η ανταμοιβή