Οι πότες της στρογγυλής τραπέζης

Γύρω από τούτο το ακούραστο τραπέζι
Που το φαϊ και το πιοτό μασ κουβαλά
Τη μέρα κλείσαμε αδυσώπητη μέρα
Με τα διλήμματά τησ και τισ αναποδιέσ
Α βλέφαρα μολυβένια
Α και μάτια θολά

Γεια σασ πότεσ τησ στρογγυλήσ τραπέζησ
Που τα σαρκία σασ η μέθη κυβερνά
Ασ είναι μια φορά τίποτα να μην πούμε
Τον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου
Α αρμονία και χάοσ
Πάλι στα ίδια γυρνώ