Plana Ksenitia

Κόβω τη θάλασσα στα δυο
Κι ανοίγω μονοπάτι
Στην αγκαλιά μου να 'ρθεισ ξανά
Απ' το βυθό του χάρτη

Να σταματήσεισ τισ ψευτιέσ
Πωσ θέλεισ να γυρίσεισ
Μα δήθεν πωσ ο κύκλωπασ
Προβάλλει αντιρήσεισ

Στρέφω το πρόσωπο ψηλά
Στου ουρανού το θόλο
Να δεισ τη θλίψη των ματιών
Μέσα από δορυφόρο

Να περιμένω άδικα
Ξεθώριασε η μνήμη
Αυτή η πλάνα ξενιτιά
Πόσουσ δεν καταπίνει