Ston Pono Ypotagi

Τησ χαραυγήσ ο άνεμοσ
Δεν ξέρω αν θα φυσήξει
Κι αυτή η πόρτα η κλειστή
Από χαρά αν θα τρίξει

Να τρέμει πάλι το νερό
Το φωσ ν'ανατριχιάζει
Κι εγώ ν'ακούω μια φωνή
Ξανά να μου φωνάζει

Αχ στεγνό μου στόμα
Τι θα πεισ ακόμα
Μέχρι να δροσίσει
Ο αέρασ να φιλήσει
Την ξερή σου γη

Αχ πικρό μου σώμα
Πόσο πια ακόμα
Στην πίκρα σου θα λιώνεισ
Κι ακόμα θα δηλώνεισ
Στον πόνο υποταγή

Τησ ξενιτιάσ ο έρωτασ
Δεν ξέρω αν θα'ρθει πίσω
Τη σκόνη από τα ρούχα μου
Να βρω και να σκορπίσω

Κι όπωσ περνάει ο άνεμοσ
Με χέρια νοτισμένα
Ν'αγγίξει φύλλα και κλαδιά
Σε δέντρα μαραμένα

Αχ στεγνό μου στόμα
Τι θα πεισ ακόμα
Μέχρι να δροσίσει
Ο αέρασ να φιλήσει
Την ξερή σου γη

Αχ πικρό μου σώμα
Πόσο πια ακόμα
Στην πίκρα σου θα λιώνεισ
Κι ακόμα θα δηλώνεισ
Στον πόνο υποταγή