Του Χριστάρα

Να 'χα τον προκρούστη φίλο
Την μιζέρια να του στείλω
Στο κρεβάτι να τη στρώσει
Τα ποδάρια να τησ κόψει

Να 'χα φίλο ένα δράκο
Που φυλάει τα πιθάρια
Με χρυσάφια και πετράδια
Και χρυσόμαλλα τομάρια

Να 'χα μπάρμπα ένα ληστή
Να με πάει στη σπηλιά
Που 'χει κρύψει θησαυρούσ
Να σου κόβουν τη μιλιά

Κι όμωσ τον χριστάρα έχω
Φίλο μου πανάθεμά με
Με το λόττο ν' αγναντεύει
Τισ τετάρτεσ τον θυμάμαι