Δεν είναι μόδα πια τα γκρι

Ντυθήκαμε όλοι δανεικά κλείσαν τα στόματα
Κι είχεσ κουζίνα μπάνιο χολ στα χαρακώματα
Δεν είναι μόδα να συρθείσ στα μεροκάματα
Κι ούτε να ζεισ και να μιλάσ παλιά σου πράγματα
Δεν πρέπει πια να νοσταλγείσ με τα φεγγάρια σου
Και αναμνήσεισ να ζητάσ μεσ στα συρτάρια σου

Δεν είναι μόδα πια τα γκρι τα σκούρα χρώματα
Γιατί κανείσ δε συγχωρεί τέτοια συμπτώματα
Φόρεσε κόκκινα βαθιά να κάνεισ θαύματα
Να μη φανεί η μαχαιριά μήτε τα τραύματα
Κι ύστερα φόρεσε μαβιά να δεισ που ίδρωσεσ
Αφού με αίμα και λεφτά όλουσ τουσ πλήρωσεσ

Θα είσαι μεσ στην εποχή χωρίσ ταυτότητα
Άσε στουσ άλλουσ την πλαστή πραγματικότητα
Κάψε παλιούσ λογαριασμούσ και τα τεφτέρια σου
Τα αίματα στουσ αριθμούσ κάψαν τα χέρια σου

Δεν είναι μόδα πια τα γκρι τα σκούρα χρώματα
Γιατί κανείσ δε συγχωρεί τέτοια συμπτώματα
Φόρεσε κόκκινα βαθιά να κάνεισ θαύματα
Να μη φανεί η μαχαιριά μήτε τα τραύματα
Κι ύστερα φόρεσε μαβιά να δεισ που ίδρωσεσ
Αφού με αίμα και λεφτά όλουσ τουσ πλήρωσεσ